YARDIM Hayat Tavsiyesi

falcon usta lütfen konuyu kaldırma. editle yada banla kabul ama lütfen kaldırma.

abilerim selam. sizden ufak bi hayat tavsiyesi istemeye geldim. forumun yaş kitlesi ve hayat tarzını kısmen anlayabildiğim için buraya yazmak istedim. neyse uzatmıyorum. ben fakir bi aileden geliyorum. ailemin bi ekmek kapısı varmış. ben işi yarım yamalak öğreniyordum, pederin sağlık sorunuyla acilen işi bıraktı. ögretemiyor. çevrede bunu bana öğretebilecek biri yok. ben 19 yaşındayım ama hayatım hep "peder bulur, beraber hallederiz, parasını yeriz" tarzı oldu. hiçbir şekilde 19 yaşıma kadar sosyal aktivitede bulunmadım, arkadaşım, gezme eğlenme, başarısızlığım bile olmadı. neyse asıl ana problemimize geçelim.

şimdi bu 0 kilometre vücut ve 0 psikoloji ile hayata atılmam lazım. mesleği tam bilmiyorum. elimden tutacak biri yok. fabrikaya giricem galiba zorla. normalde benim birde hobi olarak istediğim yazılım işi vardı. yazılım işinin de dalları ve imkanları vs çok çok değişken. yani sözün özü çok ikilemdeyim. hayatı hiç yaşamadım ama çok yaşamak istiyorum. ekonomi ve ülkenin durumu da belli. vallahi umutsuzluk beni yedi bitirdi. sağlık sorunları da ufak ufak patlıyor sinir stresten. yani ne yapıcam bilmiyorum. sizin tavsiyeleriniz varmıdır. keşke sanayiye verselerdi küçükken. bu gidişle milli olup hayatıma son vereceğim..

---

bu yaşına nasıl geldin, bi bilgisayar alamadınmı, ulan 2 arkadaşında mı olmadı diyebilirsiniz. haklısınızda aslında. ama aile işte. aile herşeyden önemli.

Yaşın henüz 19 ve önünde koskocaman bir ömür var. Artık ipin ucundan tutma vakti gelmiş. Ha diyebilirsin " nasıl yapacağım" diye. Emin ol bir işin ucundan tuttuğun zaman, istikrarlı bir şekilde ilerlediğin zaman kendini çok farklı bir yerde bulacaksın.
Şuan ki öğrenemediğin meslek nedir? Babanın mesleği yani? Geleceği varmı, bu meslekte kendini geliştirsen ilerleyebilecek misin? Bunları da düşünmek gerekiyor. Meslek konusunda biraz bilgi verirsen, elimizden geldiği kadarıyla yardımcı olabiliriz.
Yazılım konusuna gelelim. Ben 15 yaşımdan beri yazılım ile uğraşıyorum ana mesleğim aslında. Yazılım işinde sürekli güncel olmak zorundasın, başlarsan eğer 1 sene gibi bir sürede birşeyler yapmaya başlarsın.

Ayrıca bende uzun yıllar evde çalışmış, fakat yıllar sonra hiç bilmediğim bir sektöre girmiş biriyim. İlk başlarda nasıl yapacağım, bu işi kim öğretecek derken bir baktım ki işi öğrenmiş, teslim etmeye başlamışım. 32 yaşındayım. Umutsuzluk olmasın, geleceğe dair her zaman bir hedefin olsun. Stres yapmanı gerektirecek bir durum yok. Gerekirse fabrikaya gir ve çalışmaya başla. Ama ilk başta öğrenemiyorum dediğin meslek hakkında araştırmalar yap, kendini geliştirmeye başla.

Aklında kötü şeyler olmasın kardeşim. Emin ol ilerleyen zamanlarda bunları düşündüğün için kendine kızacaksın. Kendine bir hedef belirle, ben bu işte uzmanlaşmak istiyorum de. ve birden giriş yap. Emin ol gerisi su gibi gelecektir.

Unutma para bir şekilde kazanılır ama sağlık geri gelmez. O yüzden gönlünü ferah tut. Bugün olmaz, yarın olmaz ama birkaç ay içerisinde bir işi öğrenmiş ve para kazanmaya başlamış olacaksın.

Öncelikle canım kardeşim, burada yanlız değilsin bunu bil. Hissettiklerin gayet anlaşılır şeyler. Aslında daha hayatın başındasın ve yolun belirsiz gözükebilir. Bunlar gayet normal şeyler. Fakat büyük bir fırsatta olabilir. Bazı şeyler karmaşık gözükebilir fakat herkes bir yerdne başlıyor hayata. Kimi 19 yaşında, kimi 15, kimi ise 35 yaşında...

Şuanki durumuna bakarsa elinde birkaç seçeneğin mevcut. Fabrikaya gidip kısa vadede para kazanmak mı yoksa yazılım alanında kendini geliştirip kariyer yapmak mı? Öncelikle birşeyler denemekten hiç korkma. Kendine küçük küçük hedefler koy. Günde bir iki saatini bunlara ayır ve kendini geliştirmeye odaklan. Yazılım alanında online o kadar kaynak var ki anlatamam.

Diğer yandna maddi durumun zorlayabilir. Eğer fabrikada işe girersen bile kendine şu düşünceyi aşıla. " Bu iş benim son durağım değil, sadece önümdeki basamaklardan birisi ". Bir işte çalışıyor olmak her zaman avantajlı birşeydir. Tecrübedir... Sanayiye küçükken verilmediğini söylüyorsun ama hala geç değil. Bir ustanın yanında 1 yıl kadar çalışsan para kazanır hale gelebilirsin. Bunu dert görmek yerine fırsat olarak görmeye çalış.

En önemli konu ise umutsuzluğa kapılmaman olacak. Hayat şu an zor görünüyor olabilir ama emin ol bir dönem herkes böyle hisseder. Bu süreci yöneten tamamen sensin. Hedeflere odaklandıkça, özgüvenin daha da artacak. Çık dışarıya, insanlarla tanış, birşeyler dene. 

Eminim önümüzdeki günlerde güzel haberler ile bu foruma gelecek ve başardığınız yazacaksın

Merhaba Kerim bey,
26 yaşındayım, bu yaşıma kadar babamın bana bir iş öğrettiğini bilmem bende. Ne kadar şanslı bir çocuksunuz. Tam olarak sizin geldiğiniz yaşa kadar bende hiç dışarıya çıkmadım, doğru düzgün arkadaşım olmadı, paraya ihtiyaç duymadım, para ne bilmiyordum bile. Üniversite dediler, kendileri bir bölüm seçti yerleştim. Okul bitti, iş yoktu. Çalışmam lazım deyip bir süre bir işe girdim, asgari ücretin yarısından daha az bir maaş alıyordum. Çalıştığım ortamın şartları çok kötüydü, başka bir iş arayışına girdim. Buldum da. Maaşı güzeldi, daha nezihti ama psikolojik olarak beni çok yıprattığı gibi uzun çalışma saatlerine maruz kaldım. Bu süreçte destek olmam gereken bir ailem, kaldığım evin giderleri ve yakın bir arkadaşıma yardımcı olmak gibi çeşitli sorumluluklar üzerime yığıldı. Aynen de bu noktada artık hiç bir şeye yetemiyor gibi hissederek işi bıraktım, son maaşımı aileme verdikten sonra planım kendimi ö*dürmekti. Ancak o evrede birisiyle tanıştım. Bana yıllardır istediğim ama bir türlü öğrenemediğim bir iş konusunda destek oldu. Öğretti. Bana yeni bir amaç verdi. Ancak bu beni bir süre mutlu etti. Sonrasında yeniden iş bulmalıyım, düzenli bir gelir elde etmeliyim diye düşündüm. Ancak sonrasında yıllardır istediğim eğitim hayatına tekrar döndüm. Bana yeni bir amaç verildi. Vizyonum genişledi. Farklı iş fikirlerini değerlendiriyorum şuan.

Uzun lafın kısası Kerim bey, hepimiz hayallerimize ulaşabilmek için istemediğimiz pek çok şeye bir süre katlanmak zorunda kalıyoruz. Herkes hayalindeki veya öğrenmek istediği mesleği bir anda elde edemiyor. Eğer siz öğrenmek istediğiniz veya hayalinizdeki meslekten eminseniz, bir süre sonra maddi olanakları sağlayarak o işi yaparsınız. O süreci finanse edebilmek önemli. Yola düşmek için doğru yaştasınız. Tek sorununuz adım atmaktan korkmak. Bu da sizin yaşınızdaki birisi için çok normal. Adım atmaktan korkmayın. Ancak riskte almayın. Değerlendirmesini yapmadığınız hiç bir işe karşı fevri kararlar almayın. 

Bir abla tavsiyesi, bu benim hayat dersimdir; ''Hayat, kişinin cesaretiyle orantılı olarak daralır ya da genişler''.

İyi günler dilerim.

(15.02.2025, 02:09)Muhammed TAŞ yazdı: Yaşın henüz 19 ve önünde koskocaman bir ömür var. Artık ipin ucundan tutma vakti gelmiş. Ha diyebilirsin " nasıl yapacağım" diye. Emin ol bir işin ucundan tuttuğun zaman, istikrarlı bir şekilde ilerlediğin zaman kendini çok farklı bir yerde bulacaksın.
Şuan ki öğrenemediğin meslek nedir? Babanın mesleği yani? Geleceği varmı, bu meslekte kendini geliştirsen ilerleyebilecek misin? Bunları da düşünmek gerekiyor. Meslek konusunda biraz bilgi verirsen, elimizden geldiği kadarıyla yardımcı olabiliriz.
Yazılım konusuna gelelim. Ben 15 yaşımdan beri yazılım ile uğraşıyorum ana mesleğim aslında. Yazılım işinde sürekli güncel olmak zorundasın, başlarsan eğer 1 sene gibi bir sürede birşeyler yapmaya başlarsın.

Ayrıca bende uzun yıllar evde çalışmış, fakat yıllar sonra hiç bilmediğim bir sektöre girmiş biriyim. İlk başlarda nasıl yapacağım, bu işi kim öğretecek derken bir baktım ki işi öğrenmiş, teslim etmeye başlamışım. 32 yaşındayım. Umutsuzluk olmasın, geleceğe dair her zaman bir hedefin olsun. Stres yapmanı gerektirecek bir durum yok. Gerekirse fabrikaya gir ve çalışmaya başla. Ama ilk başta öğrenemiyorum dediğin meslek hakkında araştırmalar yap, kendini geliştirmeye başla.

Aklında kötü şeyler olmasın kardeşim. Emin ol ilerleyen zamanlarda bunları düşündüğün için kendine kızacaksın. Kendine bir hedef belirle, ben bu işte uzmanlaşmak istiyorum de. ve birden giriş yap. Emin ol gerisi su gibi gelecektir.

Unutma para bir şekilde kazanılır ama sağlık geri gelmez. O yüzden gönlünü ferah tut. Bugün olmaz, yarın olmaz ama birkaç ay içerisinde bir işi öğrenmiş ve para kazanmaya başlamış olacaksın.

eyvallah abim cok tesekkur ederim. yazilim konusunda mesela frontend backend vesaire için freelance yada bi şirket vesaire beni kurtarır ama oyun sektörü öyle değil. şuan bi oyun çılgınlığı da yok, tutunmak biraz zor , bütcesi reklamı arkadaşı falan filan. bakalım az bi 9-5 tecrübe edelim hemde kendimi geliştirmeye çalışırım. en kötü frontend e geçeriz

---

işimde inşaat yani ölecek sektör değil aslında. ama çevrede öğretecek usta olmayınca hadi ev yapayım, boya badanasını da hallederim diyemiyosun

---

(15.02.2025, 02:23)AhmetAydin yazdı: Öncelikle canım kardeşim, burada yanlız değilsin bunu bil. Hissettiklerin gayet anlaşılır şeyler. Aslında daha hayatın başındasın ve yolun belirsiz gözükebilir. Bunlar gayet normal şeyler. Fakat büyük bir fırsatta olabilir. Bazı şeyler karmaşık gözükebilir fakat herkes bir yerdne başlıyor hayata. Kimi 19 yaşında, kimi 15, kimi ise 35 yaşında...

Şuanki durumuna bakarsa elinde birkaç seçeneğin mevcut. Fabrikaya gidip kısa vadede para kazanmak mı yoksa yazılım alanında kendini geliştirip kariyer yapmak mı? Öncelikle birşeyler denemekten hiç korkma. Kendine küçük küçük hedefler koy. Günde bir iki saatini bunlara ayır ve kendini geliştirmeye odaklan. Yazılım alanında online o kadar kaynak var ki anlatamam.

Diğer yandna maddi durumun zorlayabilir. Eğer fabrikada işe girersen bile kendine şu düşünceyi aşıla. " Bu iş benim son durağım değil, sadece önümdeki basamaklardan birisi ". Bir işte çalışıyor olmak her zaman avantajlı birşeydir. Tecrübedir... Sanayiye küçükken verilmediğini söylüyorsun ama hala geç değil. Bir ustanın yanında 1 yıl kadar çalışsan para kazanır hale gelebilirsin. Bunu dert görmek yerine fırsat olarak görmeye çalış.

En önemli konu ise umutsuzluğa kapılmaman olacak. Hayat şu an zor görünüyor olabilir ama emin ol bir dönem herkes böyle hisseder. Bu süreci yöneten tamamen sensin. Hedeflere odaklandıkça, özgüvenin daha da artacak. Çık dışarıya, insanlarla tanış, birşeyler dene. 

Eminim önümüzdeki günlerde güzel haberler ile bu foruma gelecek ve başardığınız yazacaksın

inşallah hocam. 95 model slx alıp bitane de manita yapacak refaha kavuşursam başka derdim kalmaz. çok büyük hayat istemiyorum zaten.

---

(15.02.2025, 02:34)istheregod yazdı: Merhaba Kerim bey,
26 yaşındayım, bu yaşıma kadar babamın bana bir iş öğrettiğini bilmem bende. Ne kadar şanslı bir çocuksunuz. Tam olarak sizin geldiğiniz yaşa kadar bende hiç dışarıya çıkmadım, doğru düzgün arkadaşım olmadı, paraya ihtiyaç duymadım, para ne bilmiyordum bile. Üniversite dediler, kendileri bir bölüm seçti yerleştim. Okul bitti, iş yoktu. Çalışmam lazım deyip bir süre bir işe girdim, asgari ücretin yarısından daha az bir maaş alıyordum. Çalıştığım ortamın şartları çok kötüydü, başka bir iş arayışına girdim. Buldum da. Maaşı güzeldi, daha nezihti ama psikolojik olarak beni çok yıprattığı gibi uzun çalışma saatlerine maruz kaldım. Bu süreçte destek olmam gereken bir ailem, kaldığım evin giderleri ve yakın bir arkadaşıma yardımcı olmak gibi çeşitli sorumluluklar üzerime yığıldı. Aynen de bu noktada artık hiç bir şeye yetemiyor gibi hissederek işi bıraktım, son maaşımı aileme verdikten sonra planım kendimi ö*dürmekti. Ancak o evrede birisiyle tanıştım. Bana yıllardır istediğim ama bir türlü öğrenemediğim bir iş konusunda destek oldu. Öğretti. Bana yeni bir amaç verdi. Ancak bu beni bir süre mutlu etti. Sonrasında yeniden iş bulmalıyım, düzenli bir gelir elde etmeliyim diye düşündüm. Ancak sonrasında yıllardır istediğim eğitim hayatına tekrar döndüm. Bana yeni bir amaç verildi. Vizyonum genişledi. Farklı iş fikirlerini değerlendiriyorum şuan.

Uzun lafın kısası Kerim bey, hepimiz hayallerimize ulaşabilmek için istemediğimiz pek çok şeye bir süre katlanmak zorunda kalıyoruz. Herkes hayalindeki veya öğrenmek istediği mesleği bir anda elde edemiyor. Eğer siz öğrenmek istediğiniz veya hayalinizdeki meslekten eminseniz, bir süre sonra maddi olanakları sağlayarak o işi yaparsınız. O süreci finanse edebilmek önemli. Yola düşmek için doğru yaştasınız. Tek sorununuz adım atmaktan korkmak. Bu da sizin yaşınızdaki birisi için çok normal. Adım atmaktan korkmayın. Ancak riskte almayın. Değerlendirmesini yapmadığınız hiç bir işe karşı fevri kararlar almayın. 

Bir abla tavsiyesi, bu benim hayat dersimdir; ''Hayat, kişinin cesaretiyle orantılı olarak daralır ya da genişler''.

İyi günler dilerim.

çok teşekkürler abla. aslında normalden daha çok dert etmemin nedeni hem yaşadığım yerin sosyal olmaması ve her kazandığım paranın zorunlu (aile içi hastalık vs.) olarak alınması beni iyice gerdi, çalışıp çalışıp hiçbir şeye yetememek delirtti. bakalım deneyip göreceğiz