benim başıma gelen biraz traji komik;
2 sene önce yazın sonuna doğru aracımız çalınmıştı .sabah bi kalkıp bakarım ki araba yok!neyse jandarmayı falan aradık ,bizim orası köy olduğu için jandarma bakıyo.jandarma geldi tutanak tuttu,telsizden bi anons, neyse araba kandıra tarafında yol üstünde bulunmuş.ama aracı izmite çkmişler.dedilerki gidip alın .el mahkum mecbur gidecez.atladık dedemin minibüse izmite jandarma komutanlığına gittik.ordan bizi kandıraya yönlendirdiler oraya gittik ruhsat falan orda, işlemleri yaptırdık.tam dedik "rahata erdik sonunda" dedilerki "siz arabayı izmit merkezdeki bi çekicini garajından alacaksınız"hadiiiiii"
hadi babam bida izmit merkeze... neyse arabayı bulduk arabayı çıkarmak için 500 lira çakici parası verdik.bi bakarız ki arabanın ne gazı var ne aküsü ,kontak zaaaten iptal
"n'apalım ,n'edelim derken dedik minibüsle sanayiye kadar çekeriz orda hallederiz gittik sanayiye .gazla beraber 100-150 arası daha bayıldık çıktık yola .o zaman benim ehliyetim olmadığından eniştem direksiyonda ben yanındayım. adapazarı sınırlarına girmişiz çevre yolundan yavaş yavaş gidiyoruz iki polis arabası... durdurdular,kontak kapatın dışarı çıkın falan ,böyle bi harala gürele gidiyo ,o sıra eniştemi arabaya yüzü koyun yatırdılar silah kontrolü yapıyolar .eniştem böyle küçük emrah modlarında"benim bi suçum yok abi der gibi bana bakıyo"
ben tabi elimde ruhsat "memur bey araba bana ait siz ne yapıyosunuz diyorum".neyse ruhsatı kontrol ettiler bi tutanak tarzı bişi yazdılar ,sonra saldılar.ama ömrüm boyunca eniştemin o bakışlarını unutmicam
adam ömrühayatında bida böyle bişe görmemiştir herhalde
yani anlicanız kendi arabamla hırsız muammelesi gördüm iii mi!...